O tym, czego wtedy doświadczyli, opowiadali otwarcie. W ich słowach, barwie głosu, wyrazie oczu, emocjach jakie towarzyszyły, rysował się obraz minionej wojny i jej skutków. Żywy, niezatarty. Przeszłość splatała się z dniem dzisiejszym. Serdeczność prostych, wspólnych chwil – z ciężarem tego, co przeszli. Spisywanie ich historii stało się wzajemnym poznawaniem. Słuchanie – wyrazem empatii. Życzliwie powtarzane, na każdym kroku, apfoyo – wdzięcznością. Fundacja – praktyczną odpowiedzią na wspólne Spotkania….